Elazığspor Taraftarına da Bayram mı?
Melih ATEŞSALAR
Öncelikle merhabalar, Elazığspor'umuzu yakından takip eden biri olarak bende artık yazılarım ile elazigonline.com'dayım!
Sözlerime atalarımızın o meşhur sözüyle başlamak istiyorum. ‘’Görünen köy kılavuz istemez.’’ Evet , ne yazık ki sezon başından bu yana sıkıntılarla boğuşan Elazığspor’da verilen onlarca söze rağmen arpa boyu kadar yol kat edilememiş ve kulüp bugünlerde tarihinin en zor günlerini yaşamak zorunda bırakılmıştır. Çizilen onlarca pembe tablonun sonu hep hüsran ile sonuçlanmış , Elazığspor sevdalıları görünen köyden çok , kılavuzu okumaya zorlanmış. Ancak tabiki Elazığspor camiasının değerli tarafları olan bitenin tamamiyle farkında bir tutum sergileyerek , her platformda sahipsizliği dile getirmeye devam ediyor.
Geçen sezon itibariyle 120 Milyon TL civarındaki bir borç yükü ile kapanma noktasına gelen Elazığspor , Belediye Başkanımız Sayın Mücahit Yanılmaz’ın kulübü ciddi manada sahiplenmesi ile bu borç yükünü oldukça aşağıya çekti. Sedat Karataş yönetimi sadece paranın gücüyle problem çözme yetisinden çok , bürokratik birçok engeli de bilgi , birikim ile aşarak yeni sezon için güçlü bir Elazığspor’u , güçlü bir yönetime bırakmak için görevlerinden istifa etti. Tabi ki yapılan transferler noktasında ve prim sistemi hususunda da kendilerini eleştirdiğimin bilinmesini isterim.
Sedat Karataş ve yönetiminin idareciliğinden sonraki süreçte yaşananlar ise adeta kulübümüzün sonunu hazırlar cinsten oldu. Türk futbolundaki diğer kulüplere istinaden borcu adeta yok denilecek kadar az bir noktaya gelmiş Elazığspor için yapılan fiyasko dolu kongreler , bir gecede belirlenen başkanlar , cebimden bir lira çıkmasın mantığı ile kulüp yönetmeye soyunanlar bugün kulübün adeta sonunu getirmektedir. Bu yaşananlar 600 Bin nüfuslu bir şehrin idarecilerine , kanaat önderlerine yakışmamaktadır. Verilen onlarca söz biran evvel yerine getirilmeli; Elazığ’ın en büyük tanıtım mekanizması , Elazığ gençliğinin en büyük umudu , şehrin en ciddi sosyal aktivitesi olan Elazığspor yaşatılmalıdır.
Elazığspor yaşatılamazsa ne mi olur ? Stad önünde köfte satan köfteci Mustafa ağabeyde kaybeder , stadyum etrafında su, çekirdek satan küçük kardeşimiz Ali’de kaybeder, Elazığ’da otel sahibi Mehmet amcada kaybeder. Kısaca Elazığ ekonomisi ve Elazığ kaybeder. Günümüz dünyasında futbol sadece bir oyun değildir. Futbol yukarıda bahsettiğim tüm etkenlerle iç içedir. Anadolu şehirleri için olmazsa olmazdır. Fenerbahçe’yi 1-0 mağlup eden komşu kentin futbol kulübü Yeni Malatyaspor sayesinde ulusal kanallarda devamlı ‘’Malatya’’ ilinin ismini duymak mümkün.
Şimdi soruyorum ? Elazığspor can çekişirken, Elazığspor’un gerçek taraftarlarına da bayram mıdır ?
